Mονάδα Αιμοκάθαρσης στην Ανατολική Αττική

Στην κορυφή των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα διαχρονικά ήταν οι επιδημίες.  Τα τελευταία 100 ζήσαμε αρκετές θανατηφόρες επιδημίες:

• Το 1918 η ισπανική γρίπη η οποία προσέβαλε 500 εκατομμύρια ανθρώπους και έχασαν τη ζωή τους 50 εκατομμύρια παγκοσμίως.
• Το 1968 η γρίπη του Χόνγκ Κόνγκ κατά την οποία έχασαν την ζωή τους 1 εκατομμύριο άνθρωποι.
• Από το 1981 έως σήμερα έχουμε το HIV/AIDS. Οι πρώτες περιπτώσεις του HIV/AIDS καταγράφηκαν το 1981, όμως η νόσος εξακολουθεί και σήμερα να προκαλεί απώλειες ζωών. Από το 1981, 75 εκατ. άνθρωποι ήταν φορείς του HIV και περίπου 32 εκατ. έχασαν τις ζωές τους.
• Το 2002-2003 ο SARS που προκαλείται από έναν από τους επτά κορωνοϊούς που επηρεάζουν τους ανθρώπους. Η επιδημία ξεκίνησε από την επαρχία Γκουαντόνγκ στην Κίνα και εξελίχθηκε σύντομα σε παγκόσμια πανδημία, «χτυπώντας» 26 χώρες.
• Το 2009 εμφανίζεται η γρίπη των χοίρων ή H1N1 η οποία προσέβαλε 60,8 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ και προκάλεσε, παγκοσμίως, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους που φθάνουν έως και άνω των 500.000 σύμφωνα με κάποιες αναφορές.
• Το 2014-2016 έχουμε τον ιό έμπολα ο οποίος είχε περιορισμένο πεδίο συγκριτικά με άλλες πανδημίες της σύγχρονης εποχής αλλά ήταν εξαιρετικά θανατηφόρος.

Και φθάνουμε στο 2019 που κάνει την εμφάνιση του ο COVID-19.  Οι επιπτώσεις της πανδημίας του COVID -19, η οποία δεν μας έχει δείξει ακόμα την πλήρη εικόνα της μοιάζουν να είναι  σημαντικές  τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό-κοινωνικό επίπεδο. Σίγουρα τα συστήματα υγείας (δημόσια και ιδιωτικά), οι επαγγελματίες υγείας , οι «κανόνες» στην ιατρική πρακτική θα βρεθούν στην κορυφή της ατζέντας της επόμενης μέρας.  Από την άλλη η ζωή πρέπει να συνεχιστεί (με ασφάλεια, με νέους ίσως κανόνες, με αλλαγή κάποιων πάγιων συνηθειών).  Για το λόγο αυτό οι δομές υγείας θα απαιτηθεί να  ενισχυθούν, τόσο σε υλικοτεχνικό επίπεδο όσο και σε στελεχιακό δυναμικό και να επικαιροποιούν συνεχώς το προφίλ λειτουργίας τους.

Η πανδημία του COVID-19 μας δείχνει πόσο γρήγορα μπορεί να εξελιχθεί ένας ιός κατά τον 21ο αιώνα αλλά και πόσο αναγκαία είναι η ύπαρξη δομών υγείας ιδιαιτέρως για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Μέσα σε αυτό το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται,  η Μονάδα Αιμοκάθαρσης μας έρχεται να στηρίξει τον πληθυσμό που υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Αττικής.

Όλη η περιοχή της Ανατολικής Αττικής είναι η τρίτη σε πληθυσμό περιοχή μετά τα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθηνών και Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.  Επίσης, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας στα Σπάτα, αλλά και δύο συνεχώς αναπτυσσόμενα λιμάνια, αυτό της Ραφήνας και του Λαυρίου, βρίσκονται εντός των ορίων της.

Παρόλα αυτά τώρα αποκτάει μονάδα αιμοκάθαρσης στο κέντρο του μεγαλύτερου Δήμου της περιοχής του Δήμου Κρωπίας.  Οι μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των  οικισμών της περιοχής αναγκάζουν  τους ασθενείς να απευθύνονται σε κέντρα που απαιτείται αρκετός χρόνος για τη μετάβαση τους.  Ένα παράδειγμα που παίρνουμε από την πανδημία που ζούμε είναι ότι μετακινήσεις, ιδιαίτερα ασθενών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες,  πρέπει να είναι στοχευμένες και όσο το δυνατόν  σύντομες ώστε οι ασθενείς να είναι το λιγότερο δυνατόν εκτεθειμένοι.

Όταν η γενικότερη εικόνα θα αποπνέει περισσότερη σιγουριά στη διαχείριση της, η μονάδα μας,  διαμορφωμένη με όλες τις προδιαγραφές λειτουργίας για την ασφάλεια των ασθενών έναντι σε λοιμώξεις,   θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως προορισμός ιατρικού τουρισμού καθώς η περιοχή είναι τουριστικός και παραθεριστικός πόλος.

Σε ένα κοινωνικό  περιβάλλον που η πανδημία το επηρεάζει, σε μία περιοχή αναπτυσσόμενη με πληθυσμό που ολοένα αυξάνεται αλλά ταυτόχρονα η ίδια αποτελεί τουριστικό προορισμό και έχει στα όρια της το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας και 2 λιμάνια, η Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης «Polyξenia Renal» αποτελεί εστία φροντίδας των ασθενών με Χρόνια Νεφρική Νόσο τελικού σταδίου υπό αιμοκάθαρση.